het diepstil ontvouwen
in de stilte
van jouw dromen
vermengen zon
en kleuren doorheen
een dans van sluiers
door deze roodzachte glans
in alles wat emotie zachter
met breekbare beelden
beschrijft
stil uitgestrooid
teken ik papavers
voor even nog over
het spoorloze zand
tot nieuwe wegen
om langzaam
thuis te komen
in mijn emoties
ben jij een lied
in dit ontwaken ben ik
jouw beleven
geboren
tussen de stromen
van deze nacht
tot diep geborgen
te voelen en overwegend
licht
in het bloeien
van liefde die leven is
ontsluieren langzaam
meestal stil en zacht
enkele fluisterende woorden
omdat het hart kwetsbaar blijft
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Zaterdag, augustus 27, 2022 12:33 |
| zigzaggen door beeld en emotie... Mooi |
|
| teun hoek: | Zaterdag, augustus 27, 2022 11:42 |
| kwetsbaar teer . th | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, augustus 27, 2022 10:58 |
| In de stilte, kwetsbaar en versluiert zet jij een gedicht dat bloeit in liefde, diep verborgen in het hart, fluisterend stil als een kwetsbare Roos, bijzonder mooi M-Rose. Lieve groet. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 augustus 2022 | ||
| Thema's: | ||