ik wiste
wat zon uit je
vermoeide blik
had eindelijk
weer een blijde
sprankeling
in zicht
uit donker
geloken ogen
kijkend naar boven
want je had
nu niet echt
veel te geven
uit de stress
waarin jij op
dit moment
had te leven op
een merkwaardig
kruispunt van
allerhande wegen
niemand nam
je bij de hand
gaf je zicht
en een beetje
structuur in deze
mêlee van gevaarvolle
situaties en risico’s
toch scheen de zon
zij warmde met
blij makend licht