Ik voel jou
Ik voel jou
En daarmee mijzelf
Ik voel mijn tranen vol vreugde voor jou
Dat is de mooiste liefde voor mij
Het voelt alsof ik nooit alleen ben
Jouw schittering draag ik om mij heen
Voel je in merg en been
Soms ga ik mezelf voorbij
Maar wil je juist voelen…blij
Ga niet opzij
Maar laar me dichterbij
Wil jouw voelen aan elk mijn zij
Ik voel jou
Zolang gewacht totdat je zou komen
Mijn ogen kunnen het soms niet geloven
Dat wat je in mij ziet
Maar dat wat ik jou geef zie ik niet en voel niet
Al is dat vast genoeg
Het is vooral veel geven en blij zijn met wat je krijgt
En overweldigend zijn als iemand je geweldig vind
Vanuit daar is het waarin je hart zingt
Zo zijn we meer samen
En kijken we door roze ramen
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Zondag, september 04, 2022 21:22 |
| ja het is overweldigend als je voor het eerst ware liefde ervaren mag heel mooi verwoord Reinster hgr wr |
|
| M-Rose: | Zondag, september 04, 2022 18:38 |
| Apropos welke kleur is dat feitelijk die achtergrond kvind die nevelbomen daartussen wel de max weetje |
|
| M-Rose: | Zondag, september 04, 2022 18:20 |
| en encore mrci voor je re su | |
| M-Rose: | Zondag, september 04, 2022 18:19 |
| jij hebt kennelijk jouw Muze getroffen je schrijft als bergkristal en soms zo voelbaar helder tot zielsdiep elk woord belicht ja roze ramen daar kan ik niet over meepraten ben nl kleurenblind maar alsk met tijd een bril zou moeten kopen dan zal het beslist een licht paarse worden |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Reinster |  
|
|
| Gecontroleerd door: Reinster | ||
| Gepubliceerd op: 04 september 2022 | ||
| Thema's: | ||