Stappen in het zand raken achter
kleine meeuw glijdt de branding
vele druppels ver - gevederde boot-
huppelt licht waar golven omrollen

ik geef aan hem het woord, oertaal
want wij zijn nochtans oud geboren
steek het woord onder 'n verenkleed
 het schittert als zondruppels teder

flatteert in schijnen, onverloren in al
zal niet verdwijnen, aloud ongrijpbaar
zal een glans geheimtaal herdragen
onbewust jonge meeuw ( maar toch)

zoekt op zand, in zee een soortgenoot
dat ene bootje vormt een veilige vloot
nu de kaarsvlam flakkert, kleur spreekt
Thor met z'n hamer knalt, lucht breekt

mijmer kleine meeuw als de herfst valt
fluisteren veren woorden, maar zachter