Leven / Verwerking / Liefde

 
Verdwaalde woorden
 
In de slapeloze nachten
dwalen de gedachten
van vroegste jeugd tot heden
trekken op een rij als een film
traag mijn brein voorbij
 
alles wat daar tussenzit
is in woorden niet te vatten
 
zoveel aan vreugde
zoveel aan pijnen en verdriet
zoveel liefde en geluk
zijn in het donker als in een visioen
aan me voorbij gegaan
 
als de morgenstond me roept
pluk ik de dag en besef
dat er naast zorg en pijn
nog steeds liefde en geluk bestaan
ervaar het alle dagen
dat ik op handen word gedragen
en mag ik dik tevreden zijn
 
*
 
Anneke