Gouden raad van een wijze oude
Wanneer je mensen ontmoet
die je geluk niet kunnen verdragen,
zijn het meestal zij die je willen breken.
Ze leven in hun eigen wereld
waar ze baas zijn en gevoelloos,
klaar om anderen te vernietigen.
Maar ze vergeten het belangrijkste
wat er bestaat in een mensenleven
namelijk samenhorigheid onder elkaar.
Je kan niet alles alleen dragen.
Daarom dat je vrienden maakt
die je geluk niet vernietigen.
Laat ze maar baas spelen
over hun eigen leven
dat als prijs een eenzame dood krijgt.
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Vrijdag, september 30, 2022 10:36 |
| Het valt niet te benijden denk ik, want zo iemand kent geen oprechte saamhorigheid, compassie, liefde... Het lijkt me zo eenzaam, ook bij het leven zelf, maar het is realiteit dat er mensen zijn die elkaar niks gunnen, en zichzelf boven de ander zetten. Triest, ik wens hen geen eenzame dood, maar een warm hart toe. Liefs, Aquarel |
|
| Clarice: | Zondag, september 11, 2022 22:38 |
| Bij samenhorigheid is er veel mogelijk, dat klopt. Mooi geschreven, gts Clarice |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: Bert Lagom | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2022 | ||
| Thema's: | ||