Toegeven aan gevoel
Soms is het te zwaar
Om altijd sterk te 'moeten' zijn
En ben je klaar
Om toe te geven aan de pijn
Altijd die onzekerheid
of je wel goed genoeg bent
Het vertrouwen in jezelf kwijt
de klappen van anderen gewend
Wetende dat het niet aan jou ligt
maar dat gevoel en verstand niet samengaan
Dat je voor de plotselinge onzekerheid zwicht
en je niet langer sterk in de schoenen kan staan
Soms wordt het me teveel
en huil ik tranen met tuiten
En ook al is dat een 'zwakte' die ik niet wil
m'n traanbuizen laten zich niet sluiten
Ik frustreer me over het feit
dat dit een erfenis van mijn ouders is
En deze raak ik nooit meer kwijt
terwijl ik mijn 'oude' ik enorm mis
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Zondag, oktober 02, 2022 22:48 |
| Je bent meer dan wat je meegemaakt hebt maar draagt het wel mee. Je kan er vat op krijgen, o.a. doordat anderen je tonen dat jij goed bent zoals je bent en door in jezelf te geloven. Mooi openhartig gedicht, kGm. Gts, Clarice |
|
| stampertje het rukkonijn: | Zondag, oktober 02, 2022 22:33 |
| dat is eruit, nu een gedicht. | |
| Dirk Hermans: | Zondag, oktober 02, 2022 17:36 |
| Blijf geloven in jezelf je bent het zeker waard bij de geboorte heb dat al mee gekregen die liefde en vertrouwen met geloof | |
| teun hoek: | Zondag, oktober 02, 2022 17:14 |
| vertrouwen in jezelf werkt je er bovenuit. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kGm | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2022 | ||
| Thema's: | ||