Jouw voeten pad
jouw voeten pad
lichtvoetig
dansten sterren
in het gras waar
jij de dauw
betreden had
donker rolde jij
duister langzaam
voor je uit
maar de sterren
bleven hun lichtend
pad stralen met
zicht op vooruit
jij kende de
stille geheimen
van de nacht en
hun natuurlijke
elementen die
zich altijd anders
zullen voordoen
dan verwacht
in overgave ging
jij je gedragen
naar wat er
gevraagd werd
daarbij bleek
dat dag en nacht
niet alleen elkaars
tegenpolen zijn
maar dat zij dezelfde
verbindingen aangaan
zoals alle clusters in
elk omniversum
ook ik raakte
verstrikt in het
ongekende
machten spel van
jouw voeten pad
dat lichte liefde
gaf in een heelal
dat eeuwig was
wil melker
08/10/2022
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Zaterdag, oktober 08, 2022 11:35 |
| tegenpolen sluiten perfect aan | |
| teun hoek: | Zaterdag, oktober 08, 2022 09:36 |
| door velen belopen. th | |
| Dirk Hermans: | Zaterdag, oktober 08, 2022 09:14 |
| Prachtig verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 08 oktober 2022 | ||
| Thema's: | ||