Ach, me horen,
zien en voelen
lijkt net zo
duistertasten
als helpen.
Stijve lippen
blazen termen
die ik als leek
hoor donderen.
Ik denk: Maar,
is het dan
werkelijk
zo zwart-wit?
Mijn mond trilt
in happen
naar weerwoord,
besmeekt
een greintje mens.
Ik zoek
hartsverstand,
gewone logica
die over grenzen
draagt, maar
zie enkel
baksteen.
Ik durf niet.