Brommen
Dat lome slome brommen
die geur
die kleur
zo vers nog
groen
een beetje
geel
zo hier
en daar
de warmte
het licht
zo koesterend
geborgen
zo helemaal
nog niet bewust
zo spelend
fantaserend
zo blij
vrij innig
nog
verbonden zijn
komt hier opeens
mijn kindZijn
voorbij
door het geluid
van
dat lome slome brommen
van een grasmaaier.
die geur
die kleur
zo vers nog
groen
een beetje
geel
zo hier
en daar
de warmte
het licht
zo koesterend
geborgen
zo helemaal
nog niet bewust
zo spelend
fantaserend
zo blij
vrij innig
nog
verbonden zijn
komt hier opeens
mijn kindZijn
voorbij
door het geluid
van
dat lome slome brommen
van een grasmaaier.
Reacties op dit gedicht
| stampertje het rukkonijn: | Vrijdag, oktober 14, 2022 16:49 |
| leuk einde | |
| Hans Winter: | Vrijdag, oktober 14, 2022 14:11 |
| die kleine gewaarwordingen laten je vroeger vinden, dat pas gemaaide gras zaaide het kind dat je was, in aangewaaid bedrijvig zijn. hans |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, oktober 13, 2022 18:41 |
| Goed verwoord | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, oktober 13, 2022 18:15 |
| Dat hoort nou eenmaal bij het tuinleven Mariaanna, dat neem je op de koop toe. Mooie avond gewenst. Anneke |
|
| teun hoek: | Donderdag, oktober 13, 2022 17:28 |
| herinnering aan vroeger. leuk dacht eerst aan een hommel. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mariaanna | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2022 | ||
| Thema's: | ||