*~ beangstigende toekomst *~
Het knaagt aan je,
s'avonds zwetend in bed,
beangstigende nachtmerries,
angst van het verleden,
dat zich veervuldig,
heeft herhaalt,
in de toekomst.
Zelfs de toekomst,
is bang voor de fouten,
van het verleden,
ze verbergd zich,
in je bad van angst,
dat nu overloopt,
en zich langzaam over je wangen ontwikkeld,
Was het de goede keus om je achter te laten,
was het de goede keuze om te gaan,
waren het jou leugens,
of kon ik het niet aan?
Het begon met een sigaretje,
af en toe een blowtje erbij,
het simpele vreemdgaan,
trok te lijn bij mij.
Reacties op dit gedicht
| darkmind: | Woensdag, juni 05, 2002 22:45 |
| mooi gedicht als je bij hem blijft, terwijl hij je bedriegt, graaf je je eigen graf op een dag ben je het toch beu en dan sta je alleen no one is worth your tears and the ones who are won't make you cry onthou da maar In het ware leven Net als in het droomdomein Is nooit iets helemaal wat het schijnt te zijn (The Book of Counted Sorrows ) sterkte Hendrik |
|
| Koelemij, Harold: | Dinsdag, juni 04, 2002 21:53 |
| iedereen verkent zijn eigen grenzen iedereen kan nee zeggen ook jij niemand dwingt tot ja zowel dan is er een weg omdaar weer wat mee te doen Har (::) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Dodo | ||
| Gepubliceerd op: 04 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||