Jeanine

Plots stond ze daar
ik keek naar haar
of ze bij mij mocht zitten
ja natuurlijk, dat zag ik wel zitten
ze had een bord met een pannenkoek in haar hand
die net als mijn gedachten niet was aangebrand
ze wou plaatsnemen op de plaats van mijn vrouw
die ondertussen passeerde langs de toiletjuffrouw
ik vroeg haar om de andere stoel te nemen
ze knikte en dat ging zonder problemen
terwijl we zo aan de praat raakten
zag ik dat de pannenkoeken smaakten
ze speelde tennis en heet Jeanine
droeg een zonnebril en is een blondine
op korte tijd hadden we het over veel
heel spontaan en informeel
ook over boeken en gedichten
toen zag ik haar oogjes lichten
beloofde zonder overdrijven
om er eentje over haar te schrijven
over hoe ik haar toevallig aantrof
dat vond ze bijzonder tof
zo beloofd en zo gedaan
nu hier zie je ‘t gedichtje staan