Sluierlicht
hoe voelbaar
stil blijven woorden
terwijl ze het hart raken
en hoe breekbaar
beschrijven emoties
alles wat over liefde gaat
je voelt
en herkent
hoe deze emoties
ons samen zijn
laten ontstaan
als golven
waardoor wij
dezelfde wegen bereiken
over het beeld
nog bloesemwit
in een stilte van porselein
tekenen langzaam de nerven
door het bloeien
in ieder blad
en licht
voor even
te voelen
geeft alsof de tijd
een spiegel is
zo nu maar even enkel dat
tussen de schaduw
van pas ontwakend beleven
en droom
waar vlinders dansen
waar sneeuwwitte lelies bloeien
na lente regen
Reacties op dit gedicht
| stampertje het rukkonijn: | Donderdag, november 10, 2022 19:06 |
| fraai en in jouw mooie stijl geschreven. | |
| Dirk Hermans: | Donderdag, november 10, 2022 16:46 |
| Wat een prachtig gedicht vol emotie dat zoveel verteld knap weergegeven | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, november 10, 2022 10:12 |
| Woorden die mij als een sluier omgeven waarin ik me prettig voel , een emotie die enkel liefde bij me oproept. Bijzonder mooi M-Rose. Lieve groeten Anneke |
|
| teun hoek: | Donderdag, november 10, 2022 09:11 |
| intens gevoelen. th teer |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 november 2022 | ||
| Thema's: | ||