narigheid.
Narigheid.
Hoosbui die men
op ons uitstort
alsof dit alles is dat bestaat.
Men heen kijkt
over goede dingen
te zien in ied’re straat.
De vriendelijkheid
het elkaar helpen
bloeiende planten om ons heen.
Totale vrijheid
ons gelaten.
In dezen zijn wij allen één.
Liefde die wij aan
elkaar beleven.
Een maatschappij die recht beoogt.
Een land vol warmte
te om te wonen.
Waar men de vluchteling gedoogd.
th
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Zondag, november 13, 2022 10:37 |
| Eureka weeral een gevonden schat op natuurvlak |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, november 13, 2022 10:04 |
| Heel mooi | |
| Compostje: | Zondag, november 13, 2022 09:44 |
| Waar is dat Teun, daar wil ik ook heen. Knap gedicht! |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, november 13, 2022 09:06 |
| Stukjes geluk om te delen en te krijgen, voelt zo fijn Teun en het kost niets. Zonnige zondag. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2022 | ||
| Thema's: | ||