Depressie
Je gedachten zijn zwart gekleurd,
door een ondraagbaar verdriet,
dat je zover heeft gebracht.
Mensen zeggen tegen je:
“Vergeet wat er is gebeurd
en kijk naar de toekomst.”
Maar je kan niet kijken
naar die mooie toekomst
welke altijd maar verder gaat.
Want je bent ondertussen vertrouwd
met dat zo zware verdriet geraakt,
als een vastgeroest koppel.
Je kan alleen los komen
wanneer je de mooie momenten
welke je koesterde in het verleden
weer kan aan kijken in de richting van de toekomst.
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Maandag, november 14, 2022 22:38 |
| Af en toe doet iets de ogen even opengaan, vergeet het hart waarom het net wat trager sloeg en is er weer dat sprankje hoop dat het ooit allemaal anders zal voelen. Dat het leven weer zo worden kan als voor het licht uitging. Mooi gedicht, gts Clarice |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: Bert Lagom | ||
| Gepubliceerd op: 14 november 2022 | ||
| Thema's: | ||