lopend
veel lijkt nog hetzelfde
de bomen van mijn bos zijn
leergierig als voorheen
hoeveel stappen noem je ver weg
hoeveel dichter kun je bij
eigen woorden zijn
passen kun je meten
afstand ook
maar afwezigheid niet
deze winter wordt het koud
te koud om te lopen, zonder een
moment om bij stil te staan
niet in het voorbijgaan
ook niet na verloop van eeuwigheid
ik ben mijn tempo in de tijd
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2022 | ||
| Thema's: | ||