Een Vers Gezicht op het Vergezochte Vergezicht
Een Vers Gezicht
op
het Vergezochte
Vergezicht
________________________
Als nà,
een Zee van Tijd,
waarin destijds
tijd vloedig was,
mijn Tij
zich niet meer rept,
maar een enkele
weg ebt,
naar Abyss.
Iets wat mettertijd, geheid,
en bij elkeen stipt,
beslist óók zó zal blijken,
wanneer de tijd
verblijft,
bij wat
het Eigentijds
slechts is.
Na die tijd komt dan 'het-Nu',
maar
nooit meer zoals het voorheen was,
want Eerder, komt voort aan Later,
en werkt zich stee(n)-vast
buitentijd.
Als het 'Nu'
voor ééns,
- niet nu en dan -
maar voor Goed,
altijd (al) 'wist',
dat het zichzelf
sec kon vergeten
en zo in Tijden,
niet meer is.
Als de Tijd,
mij langzaam
sneller,
steeds minder,
mist en vergewist,
van de tot dan toe
telbare keren
dat ik mij
in Tijdelijkheid,
heb vergist.
Dan is althans, Nu.
Nu plots niet meer.
Niet méér dan Nu.
Dan U en ik,
Na U! Ik volg,
dat wist U al,
Na Dé verbolgen,
laatste tik.
Vóór die tijd,
en voor de tijd,
dat ik zijn rest,
nog rijmen kan,
tuur ik dicht
- de Klok mee rond -
naar
een Wijzer,
Vergezicht.
(Sedrich 22-11-22)
op
het Vergezochte
Vergezicht
________________________
Als nà,
een Zee van Tijd,
waarin destijds
tijd vloedig was,
mijn Tij
zich niet meer rept,
maar een enkele
weg ebt,
naar Abyss.
Iets wat mettertijd, geheid,
en bij elkeen stipt,
beslist óók zó zal blijken,
wanneer de tijd
verblijft,
bij wat
het Eigentijds
slechts is.
Na die tijd komt dan 'het-Nu',
maar
nooit meer zoals het voorheen was,
want Eerder, komt voort aan Later,
en werkt zich stee(n)-vast
buitentijd.
Als het 'Nu'
voor ééns,
- niet nu en dan -
maar voor Goed,
altijd (al) 'wist',
dat het zichzelf
sec kon vergeten
en zo in Tijden,
niet meer is.
Als de Tijd,
mij langzaam
sneller,
steeds minder,
mist en vergewist,
van de tot dan toe
telbare keren
dat ik mij
in Tijdelijkheid,
heb vergist.
Dan is althans, Nu.
Nu plots niet meer.
Niet méér dan Nu.
Dan U en ik,
Na U! Ik volg,
dat wist U al,
Na Dé verbolgen,
laatste tik.
Vóór die tijd,
en voor de tijd,
dat ik zijn rest,
nog rijmen kan,
tuur ik dicht
- de Klok mee rond -
naar
een Wijzer,
Vergezicht.
(Sedrich 22-11-22)
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, november 21, 2025 10:32 |
| Mooi gedicht sedrich. Ik herlees het. Vriendelijke groet |
|
| Dasje (lucky): | Vrijdag, november 25, 2022 10:15 |
| Bijzonder mooi in opbouw en inhoud! | |
| Hans Winter: | Donderdag, november 24, 2022 16:40 |
| gemis is aan te gaan als motivator, reeds zo te zijn reikt wellicht eens naar ja deze aan, weg wijzer mogen wezen voor zo waar elkaar. groetje, hans |
|
| teun hoek: | Donderdag, november 24, 2022 09:06 |
| wie weet naar welke verrassing. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sedrich | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 november 2022 | ||
| Thema's: | ||