Papa
Papa
Wat was jij een boze man
Streng en onrechtvaardig
Ik werd daarvan ook boos
en vond je geen vader waardig
Jouw wil was wet
Dat deed je door woedend te zijn
Schreeuwen en wijzen
Je had toen de macht over mij
en ik kon je alleen maar afgrijzen
Hartkloppingen en angsten
Dat bezorgde het mij
Ik dook ineen en maakte me klein
Gelukkig hoefde ik niet voor altijd
Niet voor een heel leven bij je te zijn
Ik verheugde naar het moment
Volwassen, vrij en op mezelf
Naar jou toe alleen als ík dat wil
Nu nog steeds het bange meisje
Maar kijkend door een andere bril
Wat was jij een boze man
Streng en onrechtvaardig
Ik werd daarvan ook boos
en vond je geen vader waardig
Jouw wil was wet
Dat deed je door woedend te zijn
Schreeuwen en wijzen
Je had toen de macht over mij
en ik kon je alleen maar afgrijzen
Hartkloppingen en angsten
Dat bezorgde het mij
Ik dook ineen en maakte me klein
Gelukkig hoefde ik niet voor altijd
Niet voor een heel leven bij je te zijn
Ik verheugde naar het moment
Volwassen, vrij en op mezelf
Naar jou toe alleen als ík dat wil
Nu nog steeds het bange meisje
Maar kijkend door een andere bril
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Vrijdag, november 25, 2022 14:40 |
| maar moge mededogen je bewogen raken, groter dan al wat ego aan kan reiken, dan mag juist jouw waar te maken blijken. groetje, hans |
|
| Dasje (lucky): | Vrijdag, november 25, 2022 10:11 |
| Zo jammer...een papa zou moeten een toevlucht en een veilige haven betekenen... Sterk geschreven! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kristalkind | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 november 2022 | ||
| Thema's: | ||