uitwonend
een woord rolt uit het stenen huis
bezint zich, ontvouwt roerselen
tikt zachtjes de muur nog even aan
om ergens een plaats te vinden
te nestelen in buitenwereld
in haarvaten van geheugen, om
door een taalnacht te bladeren
dit een tijdje vol te houden
en dan de slaap te vatten
Reacties op dit gedicht
| joepondro: | Maandag, november 28, 2022 22:57 |
| Mooie nachttaal, zo voor het slapen. | |
| Dasje (lucky): | Maandag, november 28, 2022 13:39 |
| Bijzonder mooi! | |
| stampertje het rukkonijn: | Zondag, november 27, 2022 22:43 |
| mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 november 2022 | ||
| Thema's: | ||