Lachloze

Killig en nat
hoe winters is dat
hitte is voorbij
dikke jassen lopen voorbij
met het hoofd naar de grond
alsof er geen hemel bestond
 
staat hij koud en verkleumd
tegen een muur geleund
ja zo staat hij daar
wordt zijn handen niet meer gewaar
in zijn huis zonder dak
en een gat in zijne frak