Avondlied
zie verlatenheden
tekenen als schaduw
stilte
over het strand
blijven soms donker
en leeg van winter
te voelen
en leven
laat deze emotie
meer voelbaar lezen
als nerven
in een pelgrimshand
terwijl de nacht
langzaam weemoed in mijn hart
uitzaait
als een melodie
de kleine bloemen
de zachte lijn
het stil geborgen zijn
die even oplichten
in jouw woorden
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Vrijdag, december 16, 2022 22:25 |
| Heel knap een heel bijzonder gedicht | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, december 16, 2022 16:49 |
| Jouw woorden verlichten de hele nacht begeleid door een melodie van kleine bloemen. Schitterend avondlied M-Rose. Liefs en fijne avond Anneke |
|
| Bert Lagom: | Vrijdag, december 16, 2022 16:31 |
| Heel bijzonder geschreven. | |
| Compostje: | Vrijdag, december 16, 2022 15:14 |
| Bijzonder... | |
| teun hoek: | Vrijdag, december 16, 2022 12:02 |
| melodieuze weemoed , overruled die sfeer.th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2022 | ||
| Thema's: | ||