Sneeuwvlok

Die neerdaalde

Op de koude grond

Het slaan van de kerkklok

Licht dat straalde

De duisternis werd doorgrond

Schitterende tonen

Van muziek en zang

Ze klonken door tot diep in de avond

Dit te mogen bijwonen

Het hart was kalm, het was zelfs niet bang

Door de bezieling die de fijne warmte van kerstmis vond