Bloei
laat mij
jouw dag
openen met rozen
en niets dan
even luisteren naar dit
ontstaan
zoals de zonnestralen
het beeld laten geboren worden
het bloemen nog onvertaald
pril
één ogenblik stil
in zoveel creaties
van leven
de wegen leren
en herkennen
steeds weer uit liefde
vinden wij
een nieuwe weg
een nieuw beleven
dat bloeit
en troost geeft
woorden zachter
om te herstellen
terwijl herinnering blijft
in het hart geschreven
door het langzaam verder
bloeien
dat is blijvend
te voelen
soms rakend
en leesbaar
in emoties
voel je
zoveel meer
het kwetsbaar zijn
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Donderdag, december 22, 2022 22:25 |
| Mooi geen woorden voor Fijne feestdagen Groeten |
|
| teun hoek: | Donderdag, december 22, 2022 14:36 |
| dank voor de bloemrijke woorden. th. een boeket voor jou . th |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, december 22, 2022 13:11 |
| Jij hebt het goed begrepen M-Rose ik kom hier woorden tekort of ze zijn er gewoon niet. Je raakt me zo, op een zachte kwetsbare manier. Veel liefs van GR. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2022 | ||
| Thema's: | ||