grensvlak
vandaag draagt de spiegel zijn muur
vooruitgeschoven als naderend front
naar weidsheid in aanliggend gebied
sprakeloos tot in uithoeken en gaten
de ruimte waarin we ons begeven lijkt
oogluikend op een paal boven water
we zijn onze tijd in een geleend lichaam
het huis van oneindige fantasie
nooit ver te zoeken en altijd bedrieglijk
dichtbij de plek waar we nooit zijn
soms zie je niet wat vlak voor je neus ligt
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 december 2022 | ||
| Thema's: | ||