Evolutie...groei.
Evolutie...groei.
Weer even terug van hier naar toen.
Zoveel bier, weed en ellende waar ik toen niks aan kon doen.
Ik zag het niet, wilde het niet zien, angstig?
Misschien.
Nu weet ik beter en heb ik spijt,
Spijt van mijn te kort komingen,
Het is en blijft een feit,
Dat ik nog lang niet zo ver was.
Toch is het menselijk,
Dierlijk,
Maar ook anatomisch,
En ergens ook nog eens komisch.
Om terug te kijken naar al de eigen gebreken,
De tijd van toen en nu vergeleken.
Geen spijt van hoe het leven is gelopen,
Wel spijt van pijn die ik mijzelf destijds heb gegeven.
Niemand te verwijten dan alleen,
De spiegels op mijzelf te richten.
Als een schrijver denk ik vaak verder,
Verdwaal dan in al dat groots, wijds maar toch ook zo ontzettend kleins.
Elke dag is een evolutie op de dag ervoor,
Elke dag is er groei, dankzij foutjes er tussen door.
Groei maakt een mens door wat ze er mee doen.
Dat besef je vaak later,
Helaas niet toen.
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Woensdag, december 28, 2022 12:58 |
| Je beschrijft hier de onmacht maar ook de kracht in jezelf. Goed gedaan. Fijne jaarwisseling. Anneke |
|
| ILse Bruintjes: | Woensdag, december 28, 2022 11:29 |
| Mooi geschreven fijne dag | |
| M-Rose: | Woensdag, december 28, 2022 10:25 |
| Oet joen ant ges gezond leven komt stillaan trg id mode |
|
| teun hoek: | Woensdag, december 28, 2022 09:31 |
| goede groei in 2023. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Shining spear | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 december 2022 | ||
| Thema's: | ||