1.
Zee 
en  strand vertellen mij 
jouw reis nog voelbaar
 in de schaduw
nerven van je handen
zo slapen onvergeten 
emoties in ons
en ik schrijf indigo
op winterkoude ramen

zo langzaam ontwaakt
het bloeien en voelde jij meer
hoe enkele woorden
 het laatste heimwee 
doorbreken
onder deze hemel
ontvouwen vele wegen 

je tekent jouw zinnen
nog steeds als een dans
zo broos
als nu 
soms even zachter 
en regenboog rozen
kleuren nadien 
achter het open lente raam
ze dragen nieuw leven
en pas gekozen dromen
in een herboren taal

maar breekbaar 
blijft het beeld
en stil zijn de golven
terwijl de nacht ontsluit 
wat sterren doorweven 
en de zee verzacht het 
kloppend hart
steeds opnieuw 

2. 
Want dit is een haven
 in dit ontstaan 
als door een spiegel te zien
het huis een naam
een nieuw verhaal om thuis te komen

het prille begin
nog aardedonker als de klei
nog voor even versluierd 
als de golven deze beelden raken
in stralen van licht 

en alles wat 
liefde voelbaar maakt 
geeft mij de werkelijke zin
steeds terug te vinden 
met jou

door stil vertrouwen