emotie
bloeit
in zachte lijnen
doorheen jouw beelden
en nieuwe wegen tekenen
weerspiegeling
een maan
als zilver
maar het moest wel
zo zijn
de nacht
een tijd zonder uren
en een hemel
vol sterrenlicht
met dansende vonken
getekend
in onuitdoofbaar vuur
over diepdonkere spiegelglas
van de zee
en heel even
droomde ik
nabij deze open golven
die langzaam vervloeiden
als een sluier te voelen
een zachte troost
over diep verborgen pijn
blijven
grensloos
door het leven verweven
als een onvoltooid gedicht
want liefde
is soms als een fluister
van dromen zo breekbaar
waarbij geen enkel woord
kan beschrijven
wat je werkelijk voelt
omdat het vertederend was
of soms iets
van stille bewondering
in zoveel emoties
voelbaar te geven
maar enkel
na dit alles
bereikte ik jouw hart
woordeloos
en stil
| Compostje: | Dinsdag, januari 03, 2023 14:33 |
| Idd woordenloos en stil... Knap en graag gelezen. |
|
| GuusV: | Maandag, januari 02, 2023 19:23 |
| Mooi Rose, vooral dat stuk over liefde | |
| stampertje het rukkonijn: | Maandag, januari 02, 2023 18:49 |
| fraai | |
| Anneke Bakker: | Maandag, januari 02, 2023 18:04 |
| In stille verwondering lees ik dit moois zo emotievol dat onvoltooide gedicht dat nooit af zal komen omdat er geen woorden en geen griffels voor zijn. En stil ben ik weer M-Rose. Lieve groet Anneke |
|
| teun hoek: | Maandag, januari 02, 2023 17:17 |
| geweldig toch. th | |
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 januari 2023 | ||
| Thema's: | ||