Jouw levensvijver
God gooit geen steentjes meer
in jouw levensvijver
er ontstaan geen kringen meer
die de rand net niet bereiken
de schoonheid
van het golvende water
is nooit meer te zien
het eens zo heldere water
ziet er nu inktzwart uit
de bodem onbereikbaar
kringen zijn verdwenen
rustig water
heeft haar glans verloren
alleen de herinnering
van het golvende water
blijft voor altijd
in mijn hart bestaan
3-6-2002
Reacties op dit gedicht
| petrarcus (robert17): | Zaterdag, juni 29, 2002 14:29 |
| Met een brok in de keel gelezen. Mooi poëtisch verwoord. Liefs en nog sterkte toegewenst, Robert |
|
| maneschijn: | Woensdag, juni 05, 2002 09:07 |
| prachtig gedicht meissie... bewaar die prachtige herinnering maar goed... in jouw hartje is ze veilig.. *sterkteknuffje* liefs x maantje |
|
| ~Marina~: | Dinsdag, juni 04, 2002 21:10 |
| sterkte meissie.... en ondanks de inhoud... mooi gedicht... liefs en knuffie Marina |
|
