Achter het behnag
achter het behang
ze schreeuwde
woorden met van
die scherpe klanken
die snijden in je ziel
waarvan het bloed
al lang vergoten is
omdat de inhoud
niet helemaal beviel
aan stem verheffen
heeft ze nooit gedaan
de toon ging uit pure
nijd de hoogte in
en mismaakte zo
effecten die al hout
sneden in doelen
zonder smoelen
we beperkten ons
tot klein publiek een
groter podium verstond
onze stemmen niet
wij waren niet bang
voor echo en reflectie
er was gelukkig plaats
genoeg achter het behang
wil melker
07/01/2023
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2023 | ||
| Thema's: | ||