wij.
Wij.
Wij willen wel mee
in het ruim denken
doch niet ten koste van ons zijn.
Het betere trekt
ons wel aan
doch zonder bijkomende pijn.
Wij verstaan de klare
roep om verand’ring.
galmen in deze enthousiast mee,
doch vraagt het
ook onze offers
dan gaan wij daar niet mee op zee.
Offers die het al
vraagt , liggen veelal
op schouders die minimaal kunnen dragen.
Dan wordt ballast
te zwaar
vervalt het opgeroepen behagen.
Zo ligt de weerstand
voor het grijpen.
rijst strijd tussen verstand en het gevoel.
ontstaan hiaten in
het bereiken,
van het voorgestelde doel.
th
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Zaterdag, januari 14, 2023 04:35 |
| Wat moeten mensen nog geloven in deze onbetrouwbare wereld? Mooi geschreven, gts Clarice |
|
| GuusV: | Vrijdag, januari 13, 2023 19:00 |
| Inderdaad Teun. Mooi verwoord | |
| Hans Winter: | Vrijdag, januari 13, 2023 17:40 |
| hulp bestaat vaak uit de goede raad ‘je moet hulp vragen'. groetje, hans |
|
| Compostje: | Vrijdag, januari 13, 2023 12:09 |
| verstand en gevoel samenbrengen is mooi... |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, januari 13, 2023 10:10 |
| Altijd ligt het verstand met het gevoel overhoop en is de keuze soms heel moeilijk, meestal komt het wel goed als het hart spreekt. Mooi gedicht Teun, Zonnige groet stuur ik je. Anneke |
|
| Dirk Hermans: | Vrijdag, januari 13, 2023 10:00 |
| Sterk verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2023 | ||
| Thema's: | ||