In zevende hemels
in zevende hemels
jij had
je handen vol
aan een wereld
die je steeds
ontglipte
dichtbij en
toch niet
aaibaar omdat
je het echte
contact miste
daar waar geven
drempelloos
opende leek
buiten te
verschuiven
was binnen komen
iets dat enkel
gebeurde in het
eindeloos emotioneel
van lieve dromen
de haalbare
weg van warme
huid en vochtige
lippen was door
vingers aan te stippen
maar de volheid
van intense overgave
is het gedragen
worden door liefde
in zevende hemels
na het eenmalig
ervaren is die
verrassing voorbij
tenzij je met een
engel hebt gevrijd
wil melker
19/01/2023
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Donderdag, januari 19, 2023 09:34 |
| meer dan prachtig om zo'n *hemelse verrassing mee te delen # in jouw visioen |
|
| teun hoek: | Donderdag, januari 19, 2023 09:14 |
| dat behoort niet tot de aardse tijd. th |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, januari 19, 2023 08:50 |
| Een heel mooi gedicht | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 19 januari 2023 | ||
| Thema's: | ||