winter 1944.
Winter 44.
Koud en hard
het overleven
drong zich op bij ied’re stap.
Warmte zoekend
in de kilte
kleumend in het veel te krap.
Met een slede
diep het bos in
voor wat takjes in het vuur
daarbij schuilend
voor gevaren
overleven als avontuur.
’t Persoonsbewijs
had Ma verloren
terug ! …zoekend tussen boom en struik
alles hing aan
bewijzen samen
voor het dagelijks gebruik.
Om vijf uur
uren de rij in
voor een halve liter melk
Mazzel soms
niet altijd raak dus
niet genoeg vandaag voor elk.
Koude mengde
zich met zorgen :
hoe lang houdt een mens dit vol ?
Oorlogsjaren in
de winter
eisten aan velen zo haar tol.
Th.
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Vrijdag, januari 27, 2023 20:01 |
| machtige weergave van een genadeloze tijdsgeest | |
| stampertje het rukkonijn: | Donderdag, januari 26, 2023 23:36 |
| gepaste trots voor dit schrijven. | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, januari 26, 2023 20:22 |
| Goed verwoordt Teun. Wij hadden de gaarkeuken van de Amerikanen op den hofpad Eten genoeg. Hier roep je emoties mee op. Mooie avond. Anneke |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, januari 26, 2023 16:56 |
| Sterk verwoord | |
| ILse Bruintjes: | Donderdag, januari 26, 2023 15:06 |
| Mooi gedicht | |
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: teun hoek | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2023 | ||
| Thema's: | ||