De bries van blauw
de bries van blauw
ze fladderen
landen heel
zacht op de
korrels zand
van het strand
een kleurig
bewegende rand
aan de zee
die om het zout
was verkozen
wij te midden van
de opengevouwen
vleugels toch
aan de teugels op
de bries van blauw
op de klapwiek
van stilte spreekt
schakering zijn spel
van verzameling
ongelijke delen
die toch als
kameleons zijn
verstoten door zich
te voegen naar de
grootste gemene deler
wil melker
05/02/2023
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2023 | ||
| Thema's: | ||