Nevel lichten
schaduwen
doorbreken het bitter
en zout
Tussen nevel
licht tekent een bloesemregen
in sterren openvloeiend
het even stil
zijn maakt me vrij
om een schuiloord
in een nieuw bestaan
te vinden
of enkel maar
om de volgende weg
te verbinden
want ergens
woont emotie
in de woorden
als wit
uitgevouwen ljnen
het pas gekozen beleven
ontsluiten
nog voor even
gevangen in een stilte
van dit ene moment
naar het andere
en ik voel jou nu
langzaam terug
nabij
Reacties op dit gedicht
| stampertje het rukkonijn: | Dinsdag, februari 07, 2023 21:57 |
| fraai gedicht met knap einde | |
| Dirk Hermans: | Dinsdag, februari 07, 2023 17:47 |
| Een sterk gedicht dat zoveel zegt | |
| Compostje: | Dinsdag, februari 07, 2023 11:06 |
| langzaam terug nabij straalt een mooi einde en begin uit M-Rose. Graag gelezen |
|
| teun hoek: | Dinsdag, februari 07, 2023 11:03 |
| mooi dat terugkerend gevoel. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2023 | ||
| Thema's: | ||