plaats relict
hier moet het zijn
-dit is de plek;
hic locus est
bomen, regen, zon
verweerd maar onverdreven,
het water is stil gebleven
aan het einde van de dag
als adem is neergedaald
begint het roerloos herhalen
heel even lijkt alles nog gisteren,
onaangetast door werkelijkheid
en autonoom naast elke gebeurtenis
een rimpeling vlucht voor de steen
zodat licht en voorjaar
zich ontfermen over plaats van handeling
Reacties op dit gedicht
| stampertje het rukkonijn: | Woensdag, februari 22, 2023 23:50 |
| graag gelezen | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, februari 22, 2023 10:40 |
| Mooie poëzie laat je lezen Iniduo. Zonnige groet. Anneke |
|
| teun hoek: | Woensdag, februari 22, 2023 09:06 |
| diepgaand. th | |
| M-Rose: | Woensdag, februari 22, 2023 09:05 |
| hier moet ik zijn dat is werkelijk het lezen waard wat poËzie betreft |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 februari 2023 | ||
| Thema's: | ||