Trots
Je leven lijkt een rollercoaster
lerend golf je op en neer.
Wat de ene dag niet stuk kan,
valt in duigen de volgende keer.
Langs de zijlijn volgen onze ogen
het onvermijdelijk zoeken naar jouw pad.
Steeds weer lopend naar die ingang,
die je al zo vaak hebt gehad.
Als de antwoorden dan komen
brengt het nog meer keuzes aan het licht.
Ik voel je wens diep weg te kruipen,
maar lees het niet in je gezicht.
Stille schreeuw, nooit geweende tranen
in een verzameling van zeer.
Ik zou het zo graag willen horen,
mogen drogen voor één keer…
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: creadea | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 februari 2023 | ||
| Thema's: | ||