Ons sprookje is uit
Ons sprookje is uit
Ik kan het haast niet geloven
maar ons sprookje is uit
we maakten het samen
voor altijd
want liefde vervliegt niet
zoals het leven
Soms is geluk een vlinder
die even bij je neerstrijkt
Soms is geluk een vlinder
die even bij je neerstrijkt
Ik zei: Ik geloof niet meer in sprookjes
maar ik kom langzaam te boven
mijn liefde heelt me, is niet kwijt
dwars door een zee van diep verdriet
heb ik nog steeds veel te geven
De zin in onzin
geeft mijn bestaan betekenis
ook nu ik doelloos ben,
nu het niet wij, maar ik is.
Mijn leven is en blijft
sprookje, levensverhaal
ooit was ik droom koningin,
engel, lastpost, allemaal...
Ingrid in wonderland
spreek ik in wondertaal
vriendschap neemt me
bij de hand
Met mijn kolderkatjes
in mijn wat kleine flatje
heb ik onbewust
de toon gezet
in pracht en praal
neem ik mezelf weer
bij de hand
voor heel de reis
van mijn verhaal
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Dinsdag, februari 28, 2023 20:59 |
| Zeker wel Ilse, dank je wel. Liefs, Aquarel |
|
| ILse Bruintjes: | Dinsdag, februari 28, 2023 20:51 |
| Blijf in de liefde geloven |
|
| Aquarel: | Dinsdag, februari 28, 2023 15:46 |
| Dank jullie wel, liefs, Aquarel | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, februari 28, 2023 15:39 |
| Zo zie je maar Aquarel, liefde kent meerdere kanten. Houd moed, wie weet.... Warme groet. Anneke |
|
| teun hoek: | Dinsdag, februari 28, 2023 13:14 |
| ondanks, een happy end metblijvende aantrekkingskracht. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Aquarel |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 februari 2023 | ||
| Thema's: | ||