Er gleed eens een slome slak 

Ver hier vandaan 

over een sprietje in het gras 

Ondertussen voel ik het branden 

In mijn darmen, in mijn buik 

Zijn ze daar soms 

vet aan het wegstoken? 

Er gleed een slome slak 

Hier best wel ver vandaan 

Hij had trek in een slok bier 

Maar slakken mogen geen bier 

Ik ben bang, ik voel me angstig 

Ik doe geen oog dicht ‘s nachts 

Ik heb het op mijn heupen 

En alles is me teveel 

‘Dan maar een slok nectar.’ 

Verzuchtte de slome slak 

Hij was extreem traag 

En gleed over het grasveld. 

Mijn buik en mijn nachten zijn weer rustig 

Er is niks gebeurd, 

geen reuring in de lucht.

Geen rimpeling effect in het water  

En de extreem slome slak? 

Die weet nog steeds van niks. 

Hij denkt dat het allemaal niks kost 

Om bloemetjes uit te zuigen