Plotseling ziek
Dat fragiele kaartenhuis
Dat fier stond te bibberen bij elke tegenslag
Zich niet gewonnen gaf bij een fikse storm
Is niet meer
In een verwoestende vlaag van gebeurtenissen
Vielen de kaarten in slow motion
Zuchtend langs elkaar heen
Ploften ze uitgeput neer
Nu is er niets of toch veel
Chaos
Machteloosheid
Hoop
Liefde
Verbetering
Onrust
Vermoeidheid
Rust maar uit
En maak je klaar
Klaar voor wat nieuws
Klaar voor het leven
Adem in
En voel
Want deze tweede kans word je niet voor niets
Na een bijna onmenselijke strijd
In licht, liefde en vol vertrouwen
gegeven
Reacties op dit gedicht
