Als stof in de wind
ik loop in een bos
de morgen is nog pril
hoewel het bos ontwaakt
is het nog heerlijk stil
ik kijk naar de lucht
en naar het morgenlicht
ik luister naar het bos
er groeit een gedicht
een gedicht over loslaten
en over eeuwigheid
over afscheid nemen
en leven in geleende tijd
ik leef in mijn later
mijn vroeger is voorbij
alleen herinneringen
wonen nog diep in mij
eens blaast de wind
me naar de horizon
als stof geëindigd
zoals het ook begon
de morgen is nog pril
hoewel het bos ontwaakt
is het nog heerlijk stil
ik kijk naar de lucht
en naar het morgenlicht
ik luister naar het bos
er groeit een gedicht
een gedicht over loslaten
en over eeuwigheid
over afscheid nemen
en leven in geleende tijd
ik leef in mijn later
mijn vroeger is voorbij
alleen herinneringen
wonen nog diep in mij
eens blaast de wind
me naar de horizon
als stof geëindigd
zoals het ook begon
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, april 15, 2023 20:58 |
| daar onder de hoge bomen met kruislingse bogen betoont zich de grootse kathedraal, de toe maar doe maar Roeper vraagt o zo thuis in dat ruisen vanuit het stil suizen ons kom op stof tot verhaal en taal... groetje, hans |
|
| Compostje: | Zaterdag, april 15, 2023 08:52 |
| Met veel wijsheid mooi neergezet , graag gelezen en herlezen... | |
| Dirk Hermans: | Vrijdag, april 14, 2023 22:28 |
| Loslaten is heel belangrijk in het leven goed verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ineke Dijkhuis |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2023 | ||
| Thema's: | ||