Frivolig los
Frivolig los
zij dartelden
lichtvoetig op
het zachte mos
vleugels veelal
opgevouwen
en toch zo af en toe
heel even
frivolig los
ze speelden met
de stofjes in de
zonnestralen die
kierden tussen de
machtige stammen
van eeuwenoude
breed uitgegroeide
eikenbomen
wat klein publiek
zat ademloos
kijkend onder grote
bladeren te genieten
van vol uit dansende
elven op het vrolijke
geluid van fraai
fluitende vogels
pas toen de schemering
had ingezet rust en bedje
lokten werd het stiller
op de maanverlichte
open plek waar nachtdieren
hun ogen openden om
elven net als mensen een
goede nacht te wensen
wil melker
16/04/2023
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Zondag, april 16, 2023 09:52 |
| Eeuwenoud ritueel in openvouwende zonnestralen komen vleugels goed van pas |
|
| ILse Bruintjes: | Zondag, april 16, 2023 09:50 |
| Mooi wil fijne dag groetjes | |
| Stroejaro: | Zondag, april 16, 2023 08:20 |
| Prachtig, sluit heel mooi aan bij de uitdaging 'vlinders'. | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2023 | ||
| Thema's: | ||