Voor ik
naar aarde kwam
zat mijn ziel
aan de tekentafel
vele gezinnen
passeerden de revue
alsof een kaart
gelezen werd
met daarop
het menu

het ene gezin
was te harmonieus
daar had ik niks
te leren
de kinderen
werden grootgebracht
zonder dat zij
zich zouden bezeren

in het
andere gezin
was er teveel geld
de kinderen
hoefden
niet hard
te werken
er was
geen motivatie
om zichzelf
te sterken

het gezin
dat mijn ziel
zou kiezen
was er één
waarbij ik
op vroege leeftijd
mijn vader
zou verliezen

een litteken
dat in mijn ziel
zou kerven
en uiteindelijk
zou mijn stiefvader
ook nog sterven

geen broers of zussen
om mijn leed
mee te delen
geen broers of zussen
om samen
mee te spelen

een moeder
die onvoorwaardelijk
van mij houdt
maar ook zij
was niet perfect
kon niet alles weten
en deed
het wel
eens fout

afgesloten
van mijn emoties
leefde ik
het grootste deel
van mijn leven
een groot trauma
meegemaakt
dat in mijn lichaam
stond geschreven

anderen
heb ik
pijn gedaan
vanuit de woede
die ik had
ik kon het niet uitte
er was
niemand
met wie ik
sprak

totdat ik openbrak
mijn tranen
begonnen te vloeien
mijn hart
was gebroken
een storm
was gaan woeien

ik keek
mijn schaduw aan
en zag alle pijn
het leed
dat ik wegdrukte
het leed
dat er nooit
mocht zijn

nu
ben ik geopend
als een lelie
op een blad
ik zie
al mijn kneuzingen
en de redenen
die het had

mijn trauma
is een kans
een kans 
om mijn hart
te openen
het is
nu mijn kracht
een kracht
die ik nooit
meer
zal
verloochenen