Ik heb 20 jaar gewachten op een teken
dat je me misschien niet was vergeten
dat je misschie soms nog aan me dacht
maar door jou stilzwijgen leerde ik beter weten
Door de jaren heen groeide het besef
dat ik niet in jouw leven pas
dat ik ermee moest leren leven
dat ik gewoon niet belangrijk genoeg was
Het enige wat jij me hebt meegegeven
is de littekens van een vlijmscherp zwaard
doordat je geen enkele moeite wilde doen
ik was het blijkbaar gewoon niet waard
Nu na 20 jaar zoek je ineens contact
voor het eerst een teken van leven
in de vorm van slappe excuses
en de schuld aan anderen geven
Al heel snel groeit het besef
nu ik eindelijk jouw redenen heb gekend
dat het niet was omdat ik niet belangrijk genoeg was
maar omdat jij een laffe, egoistische zak bent
Het enige wat je me nu hebt gegeven
is dat ik niet meer naar het verleden staar
en dat na 20 jaar mijn tranen eindelijk zijn gedroogd
want pap, je bent het gewoon niet waard
*Het gesprek was natuurlijk na niet zo zwart/wit als dat ik hierin beschrijf. Het gaf me na 20 jaar genoeg redenen om het eindelijk af te sluiten*
| Hans Winter: | Zondag, april 23, 2023 13:48 |
| vergeven vergt je deel onder ogen zien, dan ook nog eens door haar ogen bovendien. hans |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, april 20, 2023 11:54 |
| Heel goed dat je het kan afsluiten vergeet niet dat jij mag zijn wie je bent ieder mens is uniek en jij ook | |
| ILse Bruintjes: | Woensdag, april 19, 2023 21:52 |
| Jouw gevoel goed verwoord | |
| Auteur: anne(22) | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2023 | ||
| Thema's: | ||