De dood is er nu éénmaal, daar kan je niet onderuit.
Maar het leven is er ook, dat zeg ik het liefst hardop, heel luid.
 Ik heb geen angst, geen bezorgdheid, geen vrees.
En ik doe het rustig aan, het leven is geen race. Het gaat wel vlug, dat is waar.
Gebruik het goed, en geniet maar traag.
Natuurlijk kom ik zaken tegen die negatief uitdraaien.
Dat is ook het leven, maar ik ga het graag aaien.
Het negatieve dan toch positief bekijken. Ik laat het alleen niet altijd blijken.
Het zit soms diep vanbinnen te koken, en moet het dan doen overlopen. Ik denk dan wel vlug van 'dit kan niet, zo gaan we niet leven.
En moet mijn negatieve gedachten afgeven.  Terug die rust vinden in mezelf, komt allemaal goed. Het positieve in mijn leven geeft mij terug de moed. Leven en dood, het ligt dicht bij elkaar.
Ik zoek gewoon de liefde bij de mensen die zeggen 'ik zie je graag!
(En die het menen ook natuurlijk!)
Maar ik leef!!!​