Hoe sterk is de eenzame fietser
de modder kleeft weer aan de pedalen
ik zie de heuvels opdoemen in het land
ze is een Mona Lisa omringd door zand
waar ik weldra grof voor moet betalen
nog een meter of vijftig dan zit het er op
soepel dans ik van mijn kameraden weg
ik blijf niet, want ze hebben zo overleg
nog maar een meter dan ben ik aan kop
ik peladeer en voel geen spier in mijn lijf
nog maar heel even dan nadert de streep
waar ik applaus ontvang en mooie muziek
met mijn rijwiel dwaal ik door het verblijf
van het land dat mijn handelen begreep
in elke vezel van haar hoor ik het publiek
Reacties op dit gedicht
| joepondro: | Zaterdag, april 29, 2023 19:18 |
| Heel mooi! | |
| Ineke Dijkhuis: | Vrijdag, april 28, 2023 21:40 |
| Prachtig! | |
| september: | Vrijdag, april 28, 2023 15:32 |
| Een fantastisch mooie | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, april 28, 2023 14:42 |
| Ik stel het me zo voor Stampertje, er zit kracht in jouw konijnenpootjes. Mooi gedaan ! Fijn weekend. Anneke |
|
| stampertje het rukkonijn: | Vrijdag, april 28, 2023 11:36 |
| dank allen voor de reacties | |
| Dirk Hermans: | Vrijdag, april 28, 2023 11:08 |
| Weer heel indrukkend weergegeven mooi gebracht | |
| Compostje: | Vrijdag, april 28, 2023 09:51 |
| Beeldend! | |
| M-Rose: | Vrijdag, april 28, 2023 09:03 |
| Toverkonijn in elke vezel bloeit jouw poëzie tot open beeld door jouw soepele woordendans Bravo |
|
Over dit gedicht
| Auteur: stampertje het rukkonijn |  
|
|
| Gecontroleerd door: stampertje het rukkonijn | ||
| Gepubliceerd op: 28 april 2023 | ||
| Thema's: | ||