Het Atelier (Vermeer)
ik zet mijn liefje weer eens op het doek
met het verzenboek dat op de arm rust
dat ze prachtig is ben ik mij van bewust
wat mij betreft hoort ze in die ene hoek
de rok die ze draagt kleur ik met geel in
omdat het prima bij het tafelkleed past
ondertussen doe ik wat verf op de kwast
die moet zorgen voor een prachtig begin
vanaf mijn kruk geniet ik van het uitzicht
en zie hoe de schaduw haar lijf bespeelt
dat tussen de eiken tafel en haar zelf valt
in haar verzenboek schrijf ik een gedicht
met de kleur die ze mij had medegedeeld
ik bemin mijn lief die van het doek afknalt
Reacties op dit gedicht
| stampertje het rukkonijn: | Dinsdag, mei 02, 2023 18:17 |
| dank allen, over deze ben ik zelf heel tevreden. | |
| Ineke Dijkhuis: | Maandag, mei 01, 2023 14:49 |
| Prachtig! | |
| Anneke Bakker: | Maandag, mei 01, 2023 11:20 |
| Ik stel het me zo voor Stampertje, wat moet ze mooi zijn. Fijn om te lezen. Anneke |
|
| Dirk Hermans: | Maandag, mei 01, 2023 09:41 |
| Mooi | |
| M-Rose: | Maandag, mei 01, 2023 08:42 |
| Liefde in beeld passioneel bespeelt |
|
Over dit gedicht
| Auteur: stampertje het rukkonijn |  
|
|
| Gecontroleerd door: stampertje het rukkonijn | ||
| Gepubliceerd op: 01 mei 2023 | ||
| Thema's: | ||