Zo ver weg maar zo dichtbij

Je bent zo ver weg
Maar tegelijkertijd zo dichtbij mij
Het voelt zo goed en dat laat ik je in alles weten
Dat jij mijn ster en roos bent
Dat zul je nu al nooit vergeten

Want in sterren staat onze liefde al beschreven
Wij mogen dat nu langzaamaan lezen
En onze rozen groeien al in elkaars hart
Maar ook pijn en smart

Je bent zo ver weg
Maar eigenlijk zijn we al een beetje onderdeel van elkaar
En dat voelt raar

In jouw aanwezigheid leer ik lessen
Over mezelf, de liefde die je me laat voelen
Maar ook over jezelf
Hoe kwetsbaar jij je op kan stellen
Is voor mij een grote eer en daardoor
Wil je alleen maar meer en meer
In mijn hart

Hoor ieder geluid wat je maakt
Terwijl ik niet bij je ben
Weet je nu dat ik jouw liefde beantwoord en herken?
Hoe verlegen ik ook ben

Soms laat jij je zien in zomaar een windvlaag
Of een spraakbericht waarin ik jou rust mag voelen
Terwijl er zoveel doet krioelen
Ik zie dan vlinders, bergen en roze bergen en wolken
En wij staan daar zelfs boven
Fock die shit van vroeger, die diepe kloven
Het is niet te geloven

Je bent zo ver weg
Maar hebben al die verbondenheid
Iets wat ons bevrijdt
In levendigheid en jeugdigheid

Van alles wat ik nu van je weet hou ik meer van jou
I love you more

Zo ver weg maar zo dichtbij