nog voor
het beeld ontstond
nog ongevormd
de kleuren bijna transparant
ongeven als een sluier
even beschermd
door klei lagen
en stof
was er een bloei
een fragiele lijn
kwetsbaar helend
toen ik nog zoekend was
waar stille hoop
de eerste glimp
van regenbogen
over een hemel opent
naar het licht
en schaduw is
verweven tot emoties
van het ontstaan in zacht
voorbijgaande momenten
door een rimpeling
van bloemblad en nerven
het ontwaken
herlijnen
in breekbaar
zijn doorheen een vloedgolf
van zon en zomerlichte vlinders
van Boheems kristal
tot stil versteende golven
getekent
als de dag voorbij
is gegaan nog voelbaar
blijven de echo's
diep verborgen
als dit langzaam sterven
Ineke Dijkhuis: | Dinsdag, mei 09, 2023 22:45 |
Prachtig! | |
M-Rose: | Dinsdag, mei 09, 2023 19:18 |
merci vr je repliek Anneke hieronder volgt correctie vd bovenvermelde txt 1. Omgeven als een sluier 2. Getekend als een dag voorbij mrci vr het begrip hierbij alle x |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, mei 09, 2023 18:36 |
Hoe mooi en toch fragiel weet jij met jou woorden dit gedicht te verheffen tot een diepe emotie, kwetsbaar door haar schoonheid. Hierdoor ben ik stil M-Rose. Lieve groeten. Anneke |
|
Auteur: M-Rose | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 09 mei 2023 | ||
Thema's: |