Jij hebt hem niet gevraagd
van welke lanen hij
afkomstig is,
van welke oude tijden
hij vandaan komt.
Jij vroeg niet of
per wanneer hij naar
de beoordelingsdag
beweegt,
naar welk altaar hij
gericht is.
Jij, het laatste chanson
dat mij naar zich toe roept,
stapsgewijs zie ik mezelf
bereid tot vertrek.
Hier was geen bries
van zelfgroeiende bloemen,
hier geen essentie van
florerende parfum,
hier al solitair leven,
hier zingt de ochtendvogel
wel, maar de mens is niet
langer beneveld door
vroege ochtendbries.
Hier heeft de slaperigheid
de mens voor jaren in
diepe slaap gebracht, zo,
niet langer zo vroeg hij
van plan is om wakker
te worden.
Hier alles slaap,
slapheid afkomstig van
saaiheid, hoe eenzaam
was ik hier en hoe alleen
heb ik geleefd.
08-03-2014
| Horizon01: | Zaterdag, mei 13, 2023 21:58 |
| Mooi schrijf je en beantwoord je mij zacht Hans. Dank je. Groetje, | |
| Hans Winter: | Zaterdag, mei 13, 2023 20:51 |
| denken doet het aan de virtueler werkelijkheden, aansluitend op mogelijke droombeelden, al die vele mensen onderweg met ‘t oog gericht op de mobiel niets ziende van ontluikende buiten gewone bloemen of bijzondere vreemde vogels. groetje, hans |
|
| Horizon01: | Vrijdag, mei 12, 2023 07:58 |
| Bedankt Ilse Bruintjes en September voor aardige woorden. Groetjes, | |
| september: | Donderdag, mei 11, 2023 23:08 |
| Een zeldzaam mooi gedicht. Alleen als mens kun je zijn. Maar ook zo vol waarde zoals dit gedicht. Warme groet. | |
| ILse Bruintjes: | Woensdag, mei 10, 2023 23:43 |
| Mooi | |
| Auteur: Horizon01 | ||
| Gecontroleerd door: Horizon01 | ||
| Gepubliceerd op: 10 mei 2023 | ||
| Thema's: | ||