Auditief vangnet
auditief vangnet
restanten
menselijke geluid
klinken nog ver
boven het
pandemonium
van de wereld uit
van wolken
gedreun
en gebrom
daar kijkt geen
mens in herkennen
meer van op
nieuwe tonen
zijn altijd op proef
tot stamboom en
afkomst zijn bepaald
zonder dissonantie
is aangemaakt
en het
bestaande
orkest duidelijk
niet ontregelt of
gefrustreerd door
ellende achterlaat
toch ontsnapt
er een aan het
auditieve vangnet
het elektriek dat
geruisloos gevaarlijk
langs ons rijdt
met een grillig
remgedrag en een
niet te blussen
honger naar
meer vuur en een
blustijd van 24 uur
wil melker
11/05/2023
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2023 | ||
| Thema's: | ||